Η Δανάη Μπάρκα στη σημερινή της συνέντευξη αναφέρθηκε και στην πρόσφατη επίσκεψη της στη Θεσσαλονίκη στο μουσικό κέντρο που τραγουδά η Άννα Βίσση. Μάλιστα, παρακολούθησε το πρόγραμμα την ίδια βραδιά που βρέθηκε εκεί και η Ματούλα Ζαμάνη.
«Περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Στην παρέα μου, μου αρέσει να περνάμε καλά και όχι το τι θα πουν οι άλλοι. Δεν νιώθω άνετα να μιλήσω για κάποιον άλλο χωρίς να του το έχω πει. Δεν μου αρέσουν οι τίτλοι που δημιουργούνται. Αισθάνομαι αμήχανα με τους τίτλους που γράφονται για εμένα. Έχω αισθανθεί αμήχανα με τίτλο που έχω διαβάσει και έχω πνιγεί από το δίκιο μου, αλλά ευτυχώς κρατάω την ψυχραιμία μου. Αν η δημοσιότητα έρχεται με το στανιό χάνει την ουσία της. Υπάρχουν στιγμές που θέλω να πω πράγματα αλλά τον τελευταίο χρόνο προσπαθώ να πάρω μία απόσταση».
Η αλλαγή ώρας της εκπομπής της «Πάμε Δανάη»
«Ο στόχος μας παραμένει ο ίδιος. Η χαρά και η ξεγνοιασιά. Είμαι λίγο ανταγωνιστική μα τα παιχνίδια. Παλιά όταν έπαιζα παιχνίδια μας άκουγε η γειτονιά. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαι πιο ήρεμη. Δεν σκέφτηκα ‘ωχ τώρα πάω μεσημέρι΄. Αυτό που είχα στο μυαλό μου ήταν να ταυτιστώ με αυτό το πρόγραμμα εάν το έβλεπα από το σπίτι μου. Η πρώτη αντίδραση όταν το έμαθα ήταν να πάρω τον Άρη και να του πω πως θα βγαίνω πιο πολύ τώρα, και το γελάσαμε στην αρχή. Είπαμε πάμε να δούμε τι είναι αυτό. Είχαμε αγωνίες γιατί αυτό δεν το είχα ξανακάνει».
Όπως είπε χαίρεται πάρα πολύ που η εκπομπή της Φαίης Σκορδά πάει πολύ καλά ενώ απαντώντας σε ερώτηση για το πώς είναι να βρίσκεται στη ζώνη της Ελένης Μενεγάκη είπε:
«Δεν μπορώ να συγκριθώ εγώ με την Ελένη. Είναι η ζώνη που εκείνη καθιέρωσε. Αυτό είναι ίσως ένα challenge να δούμε τι μπορούμε να κρατήσουμε από αυτό που καθιέρωση η Ελένη».
O όρος «η κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου»
«Είναι χαρά μου. Δεν με αγωγέ ποτέ όμως γιατί δεν το αντιμετωπίσαμε ως κακό. Υπήρχαν στιγμές που έβλεπα έναν τίτλο και έλεγα ΄βρε παιδί μου τόσα χρόνια δουλεύω΄. Αλλά πλέον δεν το βλέπω αλλά και να το δω χαίρομαι που είμαι αυτή που γέννησε και μεγάλωσε η Βίκυ».
To μέλλον της
«Με φαντάζομαι με τους ίδιους ανθρώπους να εξελισσόμαστε. Δεν ξέρω αν με φαντάζομαι στην τηλεόραση αλλά αν με φανταστώ θα είναι με τραγούδια και χορούς. Το θέατρο μου λείπει και είναι κοντά στην καρδιά μου. Το ιδανικό μου σενάριο είναι να φύγω εκτός Αθηνών. Αγαπάω πολύ την σκέψη του να υπάρχουν στο σπίτι παιδιά αλλά δεν θα το έκανα απλά για να το κάνω ή για το ‘πρέπει’ της κοινωνίας. Έχω προχωρήσει στη διαδικασία της κρυοσυντήρησης και χάρηκα γιατί νιώθω ότι είναι ένα δώρο στις γυναίκες. Το ιδανικό είναι να συμβεί με έναν άνθρωπο που το θέλουμε. Αν δεν συμβεί αυτό μπορεί να σκεφτώ να κάνω μόνη μου».