Η 30η Σεπτεμβρίου, είναι ημέρα χαράς και γιορτής για την Μικρή Άρκτο.

Κι αυτό γιατί στο θέατρο Βράχων «Άννα Συνοδινού», στις 21.00 θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τα νέα τραγούδια του Παρασκευά Καρασούλου, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν με τίτλο «της ομορφιάς το άγριο φιλί» αλλά και μια επιλογή από παλαιότερα αγαπημένα τραγούδια του (Δυο μέρες μόνο, Μικρή Πατρίδα, Αν, Τον εαυτό του παιδί, Εφτά ζωές κ.α.).

Τα τραγούδια που υπέγραψε όλα αυτά τα χρόνια ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος θα ακουστούν στη σκιά των Βράχων, στο θέατρο «Άννα Συνοδινού», ερμηνευμένα από το Θοδωρή Νικολάου, σε μια παράσταση – ανθολόγιο που επιμελήθηκε ο ίδιος ο στιχουργός, ειδικά αφιερωμένη στην πόλη που μεγάλωσε και εξακολουθεί να ζει, στον τόπο που γέννησε τα περισσότερο από αυτά τα τραγούδια…

Ο εξαιρετικός νέος ερμηνευτής Θοδωρής Νικολάου γίνεται ξεναγός στον ποιητικό κόσμο του στιχουργού, έχοντας στο πλάι του εκλεκτή καλεσμένη του, την Δήμητρα Σελεμίδου («παιδί» της τέταρτης Ακρόασης της Μικρής Άρκτου) αλλά και το Φωνητικό σύνολο σπουδαστών της «Σχολής Θεάτρου 10Θ».

Ο ίδιος ο Παρασκευάς Καρασούλος μίλησε στο in μας αποκάλυψε κάποια από αυτά που έχει ετοιμάσει για εμάς, μαζί με τον ταλαντούχο ερμηνευτή Θοδωρή Νικολάου.

«Βλέπετε παντού πόση γοητεία ασκεί ακόμη η ασχήμια σε όλες τις εκδοχές της ζωής μας»

Κυκλοφόρησε πρόσφατα η καινούρια σας δουλειά «Της ομορφιάς το άγριο φιλί» σε δικούς σας στίχους και με πολλούς και σημαντικούς συνθέτες. Πώς προέκυψε αυτός ο δίσκος;

Η αλήθεια είναι πως αυτός ο κύκλος τραγουδιών, έζησε τη δική του μικρή δεκαετή Οδύσσεια έως να καταλήξει το αρχικό σχέδιο στην τελική μορφή της έκδοσής του. Το έχω ξαναζήσει όμως αυτό το ταξίδι στη δισκογραφική μου διαδρομή, με το δίσκο «Μικρή πατρίδα». Ορισμένες φορές τα πράγματα απαιτούν το χρόνο τους και το «αργά αλλά στην ώρα του» δικαιώνει τελικά αυτή την εξέλιξη. Έπρεπε δηλαδή να συναντηθώ με όλους αυτούς τους συνθέτες – που δεν ήταν στο αρχικό σχέδιο όλοι τους- και κυρίως να βρεθώ με το νέο και εξαιρετικό ερμηνευτή Θοδωρή Νικολάου για να γίνει πράξη ένα όνειρο. Είναι μεγάλη η χαρά μου για το τελικό αποτέλεσμα, γιατί οκτώ συνθέτες και εγώ ως στιχουργός δηλαδή εννιά δημιουργοί, συνυπογράφουμε μια εργασία που αποδεικνύει πως το ελληνικό τραγούδι είναι ακόμη ζωντανό, μπορεί να δημιουργεί προτάσεις από κοινού και καλλιτεχνικά γεγονότα, αν μη τι άλλο ενδιαφέροντα.

Τι θα ακούσουμε στο Θέατρο Βράχων τη Δευτέρα στις 30 Σεπτεμβρίου;

Θα δείτε και θα ακούσετε μια μουσική παράσταση, ένα μουσικό ανθολόγιο παλιών και νέων τραγουδιών που έχω υπογράψει ως στιχουργός σε μουσικές αγαπημένων συνθετών. Παλιά και νέα τραγούδια που με τις φωνές δύο νέων αλλά εξαιρετικών ερμηνευτών του Θοδωρή Νικολάου και της Δήμητρας Σελεμίδου, συναντούν τον σημερινό χρόνο, ακμαία, ζωντανά και δυνατά, ώστε να συγκινούν και πάλι τους παλιούς και νέους φίλους τους. Κοντά μας θα είναι επίσης και μια ομάδα νέων ηθοποιών, το Φωνητικό Σύνολο της Θεατρικής Σχολής «10Θ», που θα ενισχύσουν με την καλλιτεχνική τους παρουσία τις φωνές των τραγουδισμένων ιστοριών μας.

Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στον Θοδωρή Νικολάου και συνεργάζεστε ξανά μαζί του;

Ο Θοδωρής Νικολάου αποδεικνύει καθημερινά, πως αποτελεί μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη περίπτωση ανάμεσα στους νέους πολλά υποσχόμενους ερμηνευτές. Πέρα από το αναμφισβήτητο και δουλεμένο χάρισμά της φωνητικής και ερμηνευτικής του δυνατότητας, την αισθητική του και την βαθιά γνώση της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού, πέρα από την υπομονή και την επιμονή που διαθέτει να παλεύει τα όνειρά του, έχει τη δύναμη και την επιθυμία να γίνεται συνεχώς καλύτερος Του αρέσει η μαθητεία και η εξέλιξη της τέχνης του, κι αυτό είναι πολύ γοητευτικό. Ξέρετε στην Τέχνη δεν φθάνει να διαθέτεις ένα ταλέντο, όσο μεγάλο κι αν είναι αυτό. Για να καταφέρεις να δημιουργήσεις το δικό σου χώρο, για να επαληθεύσεις αυτό που λέει ο κόσμος «Αυτός ήρθε για να μείνει», χρειάζεται να εξελίσσεσαι. Να μαθαίνεις, να αλλάζεις και να εξελίσσεις την παρουσία σου. Οι μεγάλοι ερμηνευτές αυτό το στοίχημα κέρδισαν και έμειναν στην ιστορία αυτής της Τέχνης. Κι αυτό έχει να κάνει και με τις επιλογές σου, αλλά και με το πόσο διατεθειμένος είσαι να μην μένεις στάσιμος και ίδιος. Μπορώ να πω με πίστη πως ο Θοδωρής ήρθε και θα μείνει στην Τέχνη μας όπως επίσης πως την παρουσία του την χρειαζόμασταν επειγόντως.

Πώς έγινε η επιλογή των τραγουδιών του δίσκου αυτού;

Με κριτήριο αν μπορούσαν να συνυπάρξουν στο ταξίδι που είχε προορισμό του την θεματική του κύκλου, την ομορφιά. Γι’ αυτό και προσθέσαμε και κάποια τραγούδια που προ υπήρξαν του κύκλου σε άλλες δισκογραφικές εργασίες μου. Η ομορφιά στον καιρό της ιμπεριαλιστικής επιβολής της ασχήμιας, με είχε απασχολήσει και στο παρελθόν και νομίζω πως θα επιστρέφω μοιραία ξανά και ξανά στην ποικιλία και στην επικαιρότητα της θεματικής της. Η ομορφιά ως αναζήτηση της εσωτερικής μας αρμονίας, ισορροπίας και ως νοηματοδότηση της ζωής. Από την άλλη, υπόγεια αλλά ευδιάκριτα, υπάρχουνάμεσες αναφορές στο δίσκο, στην Τέχνη και σε σπουδαίες διαχρονικές αναφορές της: σε βιβλία και ποιήματα που με σφράγισαν, σε ζωές μεγάλων καλλιτεχνών που το καλλιτεχνικό τους αίτημα έγινε αποστολή ζωής, σε εικόνες και μάχες της ομορφιάς με την ασχήμια.

Πώς ξεκινάτε να γράφετε στίχους, ποια είναι η διαδικασία και ποια η πηγή της έμπνευσης σας; 

Μέσα μας και σχεδόν ερήμην μας δουλεύει ασταμάτητα ένα αόρατο εργοστάσιο, που πρώτη ύλη του έχει ιδέες, εικόνες, αισθήματα, γεγονότα και μνήμες της ζωής μας. Δεν σταματά ποτέ η παραγωγή του. Κάποια στιγμή αυτή η πρώτη ύλη μεταπλάθεται σε συγκεκριμένη έκφραση. Και απαιτεί να πάρει μορφή. Έχει επεξεργαστεί και μεταπλάσει την πρώτη ύλη σε λόγο, εικόνα, ιδέα , σχέδιο. Είναι η στιγμή που παράγει το έργο του. Μετά όλα είναι υπόθεση σωστής επεξεργασίας. Αυτό το εσωτερικό εργοστάσιο που λειτουργεί σε όλους τους ανθρώπους, το ονομάζουμε έμπνευση στην καλλιτεχνική δημιουργία και αντλεί τις πρώτες του ύλες από τον συνειδητό αλλά και ασυνείδητο κόσμο μας και τις εγγραφές του. Ότι φορτίο μεταφέρουμε από το βαθύ και αχαρτογράφητο παρελθόν μας βρίσκεται εκεί. Η ζωή είναι πάντα η πηγή έμπνευσης, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Ο κόσμος που ζούμε θεωρείτε πως είναι όμορφος; 

Νομίζω πως στην εποχή μας ένας από τους πιο απειλητικούς για τη ζωή και την καθημερινότητά μας πόλεμος, είναι αυτός της ομορφιάς με την ασχήμια. Παρότι κανείς θα περίμενε στις μάχες αυτές, η ομορφιά να έχει το πλεονέκτημα, με βάση την συσσωρευμένη εμπειρία και γνώση του ανθρώπου, εν τούτοις βλέπετε παντού πόση γοητεία ασκεί ακόμη η ασχήμια σε όλες τις εκδοχές της ζωής μας. Ζούμε στην εποχή του «φαίνεσθαι», άρα το «είναι» υποχωρεί χωρίς να έχει κριθεί και τελεσιδικήσει αυτός ο πόλεμος. Δείτε γύρω σας, τα κτίρια, τη θλίψη και το άγχος των προσώπων, τα φαγητά μας, τα ρούχα μας ακόμη. Όλα έχουν ημερομηνία λήξης. Όπως και το αίσθημα και η άποψη μας για την ομορφιά. Σιγά σιγα γίνεται κομμάτι της αυτοκαταστροφικότητάς μας. Υπάρχει δυνατότητα ή προοπτική ανατροπής; Πιστεύω πως ναι. Ο άνθρωπος είναι ο δημιουργός της Ιστορίας του. Αρκεί να επιλέξει την ανατροπή από τον συμβιβασμό.

Απ’ τα τραγούδια του δίσκου με ποιο είστε πιο πολύ δεμένος συναισθηματικά;

Ειλικρινά δεν μπορώ να σας πω. Τα αγαπώ όλα με τον τρόπο που ένας γονιός δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανένα από τα παιδιά του. Με περιέχουν ολόκληρο όλα τους. Όποιο κι αν αγαπηθεί πρώτο θα με εκπροσωπεί το ίδιο με αυτό που θα ανακαλυφθεί τελευταίο.

Η Μικρή Άρκτος στην οποία ηγείστε, έχει γράψει ιστορία στο ελληνικό τραγούδι και έχει αναδείξει πολλά σημαντικά πρόσωπα. Ποιο είναι το τοπίο στην ελληνική δισκογραφία σήμερα; 

Δυστοπικό. Και το λέω αυτό με πλήρη συνείδηση. Το γεγονός πως παλεύουν ακόμη οι παλιοί και βγαίνουν συνεχώς ενδιαφέροντες νέοι δημιουργοί και ερμηνευτές, οφείλεται σε τρεις παράγοντες εκτός δισκογραφίας: στο πείσμα παλιών αλλά και νέων δημιουργών και ερμηνευτών, στην αγάπη και στην ανάγκη του κόσμου να τραγουδά το αίσθημά του και στο κλίμα αυτού του τόπου που επιτρέπει να γίνονται μουσικές παραστάσεις και να επικοινωνούν άμεσα οι καλλιτεχνικές προτάσεις, κυρίως στο παρατεταμένο πια ελληνικό καλοκαίρι. Αυτό που λέγαμε «ελληνική μουσική βιομηχανία» απλώς δεν υφίσταται πλέον σε κανένα επίπεδο.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Να συνεχίσω να γράφω, να εκδίδω, να δημιουργώ μουσικές παραστάσεις, να ζω. Η χρονιά αυτή και η επόμενη είναι οι πιο πυκνές σε δραστηριότητες και σχέδια, στην έως σήμερα διαδρομή μου. Ελπίζω να πραγματοποιηθούν όλα, αλλά και τα μισά από αυτά αν συμβούν θα είμαι ευτυχής.